มีนิทานจะเล่าให้ฟัง
เจ้าไส้เดือน.....คอยแหงนมองดอกไม้มานาน
ในใจคิดว่า...ดอกไม้ช่างงดงาม.......
เจ้าดอกไม้....เจ้าก็ชื่นชมผีเสื้อที่มาดอมดมทุกวัน
ไม่เคย....ไม่เคยมองลงพื้นดิน
ไม่รู้...ไม่รู้เลยว่ามีใครอีกคนที่คอย....รัก....
ยังจำได้ดี..........
ตอนที่เจ้าดอกไม้ยังเล็กอยู่......ไม่มีแรง.....อ่อนล้า.....เจียนตาย
เจ้าหนอน......กัดกินทั้งใบ...
และหัวใจของเธอ......ไส้เดือนตัวหนึ่ง....คอยมาพรวนดินอยู่เสมอ
ดูแลอยู่ทุกวัน...
เจ้าดอกไม้.....ไม่เคยรู้......
เมื่อคราวเจ้าหนอนกลับมา..........เป็นผีเสื้อโก้หรู.........
ดูเธอพอใจ....... แต่ไส้เดือนเจ็บช้ำ.......
เธอรู้รึเปล่า........
เมื่อเธอเหี่ยวเฉา..........มันก็ไป…
เธอรู้รึเปล่า.......
เมื่อเธอเฉาไป...........ใครกันที่ห่วงเธอ.......
และไม่ว่าจะเป็นอย่างไร......
จะร่วงโรย.............
แห้งเหี่ยว.......
เจ้าไส้เดือนไม่เคยรังเกียจเธอ.........
เจ้าไส้เดือนตัวนี้.........รักเธอ...........รักเดียว......
จะอยู่กับเธอ.............
จนเป็นดินไปด้วยกัน....................
เจ้าไส้เดือนมีความสุข.............ที่ได้รู้จัก.......
.......ความรัก......
แม้จะสมหวังหรือไม่...ก็ตาม.....
แต่มันก็อยากให้คุณมีความสุข.....และคอยเตือนคุณว่า....
ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร.........
ขอให้อย่าลืม......ว่าเรามาจากไหน
อย่าลืม..........ว่ายังมีใครที่รักเรา
อย่าลืม.................ว่าใครกัน....ที่ทำให้คุณมีวันนี้
และเจ้าไส้เดือน.....จะยินดีกับความสุขของคุณเช่นกัน....
แม้เป็นความสุขที่มันไม่เคยได้รับ....
แต่แค่นี้มันก็สุขใจแล้ว...
|