หินบะซอล

[ลีแท ยอง]

หินบะซอล เป็นซิสหินอัคนีที่เกิดขึ้นจากการระบายความร้อนอย่างรวดเร็วของแมกนีเซียมที่อุดมสมบูรณ์และอุดมด้วยธาตุเหล็กลาวาสัมผัสหรือใกล้กับพื้นผิวของดาวเคราะห์บนพื้นโลกหรือดวงจันทร์ มากกว่า 90% ของหินภูเขาไฟทั้งหมดบนโลกเป็นหินบะซอลต์ลาวาหินบะซอลต์มีความหนืดต่ำเนื่องจากมีปริมาณซิลิกาต่ำส่งผลให้ลาวาไหลอย่างรวดเร็วที่สามารถแพร่กระจายไปทั่วบริเวณที่ยิ่งใหญ่ก่อนที่จะเย็นตัวและแข็งตัว น้ำท่วมหินบะซอลต์อธิบายการก่อตัวในชุดของกระแสลาวาหินบะซอลหินบะซอลต์ที่ปะทุอยู่ภายใต้อากาศเปิด (นั่นคือ subaerially) ก่อตัวของลาวาหรือภูเขาไฟที่แตกต่างกันสามประเภท สกอเรียเถ้าหรือถ่าน ( breccia ) และลาวาไหล หินบะซอลต์ในยอดของลาวา subaerial กระแสและกรวยถ่านมักจะถูกvesiculatedสูงบอกเนื้อเบา "ฟอง" เนื้อเบาไปยังหิน ขี้เถ้าทุรกันดารมักจะเป็นสีแดง, สีโดยออกซิไดซ์เหล็กจากแร่ธาตุที่อุดมด้วยธาตุเหล็กผุเช่นไพรอกซีนประเภทของบล็อกถ่านและหนาลาวาทุรกันดารลาวาเป็นเรื่องธรรมดาในฮาวาย เป็นของเหลวสูงแบบฟอร์มที่ร้อนของหินบะซอลซึ่งมีแนวโน้มไปในรูปแบบผ้ากันเปื้อนบาง ๆ ของลาวาเหลวซึ่งเติมโพรงและบางครั้งรูปแบบทะเลสาบลาวา ท่อลาวาเป็นคุณสมบัติทั่วไปของการปะทุของpāhoehoe ปอยทุรกันดารหรือหิน pyroclastic หายาก แต่ไม่ทราบ โดยปกติบะซอลต์ร้อนเกินไปและของเหลวที่จะสร้างขึ้นความดันเพียงพอที่จะในรูปแบบการปะทุลาวาระเบิด แต่บางครั้งนี้จะเกิดขึ้นโดยการวางกับดักลาวาภายในลำคอของภูเขาไฟและการสะสมของก๊าซภูเขาไฟ ภูเขาไฟ Mauna Loaของฮาวายได้ปะทุขึ้นในลักษณะนี้ในศตวรรษที่ 19 เช่นเดียวกับMount Taraweraนิวซีแลนด์ในการปะทุอย่างรุนแรงในปี 1886 ภูเขาไฟMaarเป็นแบบฉบับของปอยหินบะซอลต์ขนาดเล็กที่เกิดจากการระเบิดของหินบะซอลต์ผ่านเปลือกโลกก่อตัวเป็นผ้ากันเปื้อนของหินบะซอลต์ผสมและกำแพงหินบร็อกเซียและแฟนของหินบะซอลต์

สนับสนุนบทความโดย Lucaclub88

เว็บ บาคาร่าออนไลน์ ที่ดีที่สุด

โครงสร้าง Amygdaloidal เป็นเรื่องธรรมดาในแม่ม่ายถุงและสวยงามตกผลึกสายพันธุ์ของซีโอไลท์ , ควอทซ์หรือแคลเซียมคาร์บอเนตที่พบบ่อยเมื่อหินบะซอลต์ปะทุใต้น้ำหรือไหลลงสู่ทะเลการสัมผัสกับน้ำช่วยดับผิวและลาวากลายเป็นหมอนรูปทรงพิเศษซึ่งลาวาร้อนจะแตกตัวกลายเป็นหมอนอีกใบ พื้นผิว "หมอน" นี้เป็นเรื่องธรรมดามากในการไหลของทุรกันดารใต้น้ำและมีการวินิจฉัยสภาพแวดล้อมการระเบิดใต้น้ำเมื่อพบในหินโบราณ หมอนโดยทั่วไปประกอบด้วยแกนละเอียดที่มีเปลือกแก้วและมีรอยต่อรัศมี ขนาดของหมอนแต่ละใบมีตั้งแต่ 10 ซม. จนถึงหลายเมตร เมื่อลาวาโฮ่ปาลาวาเข้าสู่ทะเลมันมักจะก่อตัวเป็นหมอนฐาน แต่เมื่อ'a'āเข้าสู่มหาสมุทรมันเป็นรูปกรวยบริเวณที่มีการสะสมรูปทรงกรวยขนาดเล็กของเศษ tuffaceous เกิดขึ้นเมื่อบล็อกลาวาเข้าสู่น้ำและระเบิดจากไอน้ำที่สร้างขึ้น เกาะ Surtsey ในมหาสมุทรแอตแลนติกเป็นภูเขาไฟหินบะซอลต์ซึ่งเจาะพื้นผิวมหาสมุทรในปี 2506 ในช่วงแรกของการระเบิดของ Surtsey ถูกระเบิดอย่างรุนแรงขณะที่แมกมาเป็นของเหลวค่อนข้างมากทำให้หินถูกระเบิดออกจากไอน้ำเดือดเพื่อก่อตัว กรวยปิ่นและถ่าน สิ่งนี้ได้ย้ายไปสู่พฤติกรรมแบบpāhoehoeทั่วไป อาจมีแก้วภูเขาไฟโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปลือกบนพื้นผิวเย็นของลาวาไหลและโดยทั่วไป (แต่ไม่เฉพาะ) ที่เกี่ยวข้องกับการปะทุใต้น้ำคุณสมบัติการกัดกร่อนที่พบบ่อยของบะซอลต์ภูเขาไฟใต้น้ำแสดงให้เห็นว่ากิจกรรมของจุลินทรีย์อาจมีบทบาทสำคัญในการแลกเปลี่ยนทางเคมีระหว่างหินบะซอลต์และน้ำทะเล จำนวนเงินที่สำคัญของเหล็กที่ลดลงเฟและแมงกานีส ปัจจุบันในหินบะซอลต์ให้แหล่งพลังงานที่มีศักยภาพสำหรับแบคทีเรีย แบคทีเรียที่มีฤทธิ์เป็นพิษบางชนิดที่เลี้ยงจากพื้นผิวเหล็กซัลไฟด์ยังสามารถเจริญเติบโตได้ด้วยหินทุรกันดารในฐานะที่เป็นแหล่งของเฟและแบคทีเรียออกซิไดซ์ได้รับการเพาะเลี้ยงจาก basalts เรือดำน้ำผุของLoihi Seamount ผลกระทบของแบคทีเรียต่อการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบทางเคมีของแก้วบะซอลต์ (และเปลือกโลกมหาสมุทร) และน้ำทะเลที่ชี้ให้เห็นว่าการโต้ตอบเหล่านี้อาจนำไปสู่การประยุกต์ใช้ของhydrothermal ระบายไปยังต้นกำเนิดของชีวิต